Huis te Wiel

Layers of time

Het masterplan Huis te Wiel bestaat uit een zorgvuldige compositie van de bestaande boerderij, twee nieuwe woningen en een bijgebouw. Met de toevoeging van de nieuwe bebouwing wordt een centrale binnenplaats gevormd op de plek waar voorheen het zeventiende-eeuwse kasteel Huis te Wiel stond. Het ontwerp voegt een nieuwe laag toe aan de rijke historie van het landgoed en maakt van de buitenplaats een moderne woonplek die past bij deze tijd.
  • Info
  • Team
  • Collaborators
  • Photography

Bart Reuser, Marijn Schenk, Michel Schreinemachers, Joost Lemmens, Claudia Linders, Cor Kalfsbeek, John van de Water, Rolf Pederson

Claudia Linders, Thijs van Hees Tuin en Landschapsarchitectuur, Goudstikker – de Vries

Lisette van de Pavoordt

Exploring composition

Het erf van het voormalig landgoed Huis te Wiel ligt in het buitendijkse gebied van de Rijn in de Betuwe en wordt rondom door een gracht omsloten. De bestaande boerderij – een rijksmonument –  is gerespecteerd als het meest belangrijke gebouw. Deze hiërarchie wordt versterkt door de nieuwe bebouwing een afgeleide te laten zijn van deze boerderij; de dakhelling van de boerderij en het verschil in nokrichting van het voorhuis en de aanbouw komt terug in de nieuwe bebouwing.

Connecting to the agricultural past

In het ontwerp komen de verschillende lagen uit de rijke historie van de buitenplaats terug. De materialisatie van de ingetogen nieuwbouw verwijst naar een agrarisch verleden, passend bij de verschijningsvorm van de kenmerkende agrarische complexen in de Betuwe. Het binnenhof en de compositie van het ensemble refereert aan het verleden van het Huis te Wiel. Met de toevoeging van twee nieuwe woningen en een schuur wordt Huis te Wiel nieuw leven in geblazen en wordt een buitenplaats van deze tijd gerealiseerd.

Creating a contemporary ensemble

Het masterplan voor Huis te Wiel bestaat uit een eenvoudige architectonische opzet voor de bouwvolumes, waarbij de constructie bestaat uit een repetitie van stalen spanten die een zinken dak dragen. De zwart afgewerkte houten gevels verwijzen naar de kenmerkende schuren uit het Betuwe gebied.  Eenheid en samenhang in de bebouwing wordt versterkt door de toevoeging van structurerende elementen – vlonders en verhogingen – die de overgang tussen collectief en privé markeren en de verschillende woningen tot een geheel maken. De inrichting van de hof bevat verschillende elementen, zoals een haag, formele vakken met beplanting, die eveneens refereren naar de historie van deze locatie.

Do you like our work?
Contact for inquiries