Uitkijkpunt Einderheide

De uitkijktoren maakt onderdeel uit van het recreatieve fiets- en wandelnetwerk van het bosgebied en vormt een rust- en herkenningspunt op de route. De locatie is tevens gelegen op de vliegroute van vleermuizen en leent zich daarom goed voor de huisvesting van verschillende vleermuissoorten. Op meerdere hoogtes in het bouwwerk worden een diversiteit aan nissen en holtes gecreëerd met verschillende soorten habitatten, zoals winter- en zomerverblijven en paar- en nestplekken.

Bezoekers gaan met een wenteltrap omhoog naar een overzichtsplatform en kunnen op 26-meter hoogte van een panoramisch uitzicht over de wijde omgeving genieten. Het ontwerp van de toren heeft inkepingen aan verschillende zijden waardoor het een herkenbare vorm krijgt en verrassende perspectieven biedt op de bomen en het bos. Het terughoudende maar karakteristieke landmark vormt het sluitstuk in de reeks gebiedsiconen die de provinciale weg N69 een herkenbare en eenduidige identiteit geven.

De toren bestaat grotendeels uit een gelamineerde houtconstructie met inkepingen op verschillende hoogtes. Hout voegt zich naar het bosrijke landschap en draagt bij aan het nabootsen van de natuurlijke habitat van verschillende boombewonende vleermuissoorten. Daarnaast biedt de ruwheid van het materiaal de dieren grip om te kunnen aanlanden en wegkruipen. Naast het winterverblijf in de kelder van de toren, worden in de gevel 20 speciaal ontworpen habitatten geïntegreerd die een verblijfsplek bieden aan een verscheidenheid van vleermuissoorten.